NL, Documentaire, 25 minuten
Regie en scenario: Julia Roeseler

Daar sta je dan, midden in de nacht, als alleenstaande moeder van een klein mensje dat nog maar dagen op de wereld is. Huilen andere alleenstaande moeders ook zachtjes tijdens het voeden ’s nachts? Van geluk, paniek en vermoeidheid tegelijk? Denken ze er ook over na hoe het de volgende nacht zal gaan en of ze het weer zullen overleven? De nacht voelt vaak lang en eenzaam als alleenstaande moeder van een klein kind en emoties lijken uitvergroot zonder iets of iemand die het voor je kan relativeren. Maar langzaam ontwikkel je je als ouder en begin je te houden van die lange donkere uren, samen tegen de wereld. Met de prachtige woorden en stem van dichter des vaderlands Babs Gons.

Julia Roeseler zal bij de documentaire aanwezig zijn voor een Q&A.