NL, documentaire, 55 min.
Regie: Julia Roeselers

In ons eigen Café Vrijburcht waar ze werkt, wordt Julia slachtoffer van een overval. De daders blijken twee buurjongens van 14 en 16 jaar. Ontwricht door dit incident trekt ze haar buurt in en probeert vat te krijgen op haar verwarring, fascinatie, rechtsvaardigheidsgevoel en (voor) oordelen. Het leidt tot een zoektocht naar een groter verhaal over het succes, falen en toekomstperspectief van het jeugdstrafrecht.

De film volgt Julia‘s gedachten en twijfels in een zoektocht naar beeldvorming over en daadwerkelijke ervaringen met het strafrecht, jeugdcriminaliteit en restorative justice, oftewel herstelrecht. Dit is sinds 2012 verankerd in het Wetboek van Strafrecht. Artikel 51h stelt dat het Openbaar Ministerie, de politie en de advocatuur in een zo vroeg mogelijk stadium het slachtoffer en de verdachte op de mogelijkheden van herstelbemiddeling wijst. Deze documentaire spreekt het Nederlands strafrechtsysteem aan op haar verantwoordelijkheid en onderzoekt of deze wet slechts een dode letter representeert of daadwerkelijk een verschil kan maken. Door de ogen van de gemeenschap en de moedige, verwarde en soms komische gedachtenspinsels van Julia, die als een rode draad door de film dwalen, kijken we naar een maatschappelijk relevant en belangrijk onderwerp met als decor Steigereiland op Amsterdam-IJburg.

Julia Roeselers zal deze avond zelf aanwezig zijn voor vragen

‘Als ik je zie, dan groet ik je’ is een co-productie van Viewpoint Productions en KRO-NCRV en kwam tot stand met steun van CoBO fonds, Stichting Achmea Slachtoffer en Samenleving (SASS), Stichting Democratie en Media, Steunfonds Pro Juventute en de Bianchi Herstelrecht Stichting.